Parti

De macadamia dankt zijn naam aan zijn ontdekker: Dr. John Macadam. Hij ontdekte in 1857 de macadamiaboom in het regenwoud aan de Australische kust. Tegenwoordig groeien macadamia’s ook in diverse Afrikaanse landen, op Hawaï en in Costa Rica en Guatemala. Er zijn twee soorten macadamiabomen: de tamme, waaraan de eetbare macdamia groeit, en de wilde. De tamme wordt ongeveer vijf meter hoog; de wilde wordt veel groter. Als de boom vijf jaar oud is, draagt deze voor het eerst vruchten. Na tien jaar bereikt de productie zijn top. De macadamia wordt gezien als een exclusieve noot. Dit komt vooral voort uit het feit dat er vroeger meer vraag dan aanbod was. Boeren zagen hierin een goede broodwinning en begonnen macadamia’s te telen. Totdat er meer macadamia’s geproduceerd werden dan verkocht. Desondanks is de macadamia nog steeds een van de duurdere noten. Van alle noten bevat de macadamia het hoogste gehalte aan onverzadigde vetten. Dit gehalte is gelijk aan dat van olijfolie. Van onverzadigde vetten is bekend dat ze een positieve bijdrage leveren aan het verlagen van het cholesterolniveau. Ze leveren hierdoor een bijdrage aan het voorkomen van hart- en vaatziekten.