Parti

De paranoot is ontdekt door een Spaanse officier die zijn uitgehongerde bemanning paranoten te eten gaf. Door de hoge energie- en voedingswaarde was de bemanning weer snel hersteld. De paranoot groeit in Bolivia, Brazilië, Paraguay, Peru en Venezuela. Andere namen voor de paranoot zijn Braziliaanse noot of Amazonia noot, genoemd naar de herkomst: het Braziliaanse Amazonegebied. De vrucht heeft wat weg van een kokosnoot, met daarin acht tot zeventien harde kegelvormige hulzen gevuld met een paranoot. De boom is een van grootste van het regenwoud en kan tot wel 50 meter hoog worden. Het duurt tien tot vijfentwintig jaar voordat een boom vruchten draagt. De paranoot komt alleen in het wild voor en kan niet op een plantage worden geproduceerd. Dit komt omdat het bevruchten van de bloemen nauw samenhangt met de orchidee waarmee de boom in symbiose leeft. Deze orchidee trekt met zijn geur speciale insecten aan die voor de bestuiving zorgen in de boom. De tijd van bevruchting tot een rijpe vrucht is veertien maanden. Paranoten bevatten een grote hoeveelheid selenium (254µg). Selenium is een belangrijke antioxidant. Met het eten van één noot overschrijd je al de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid Selenium (50-150 µg). Paranoten hebben ook een hoog fosforgehalte. Fosfor zorgt ervoor dat tanden en botten sterk blijven.