Parti

Een rozijn is niets anders dan een gedroogde druif. Het woord rozijn komt van het Franse woord raisin dat druif betekent. De Fransen noemen een gedroogde druif ‘raisin sec’. Druiven worden vooral verbouwd in Frankrijk, Griekenland, Italië, Zuid-Afrika en Zuid- Amerika en worden al eeuwen geïmporteerd in Nederland: in de analen van een Antwerpse koopman uit 1695 staat dat enkele Zuid-Nederlandse steden worden bevoorraad met rozijnen.

Zoals gezegd is een rozijn een gedroogde druif. Het drogen gebeurt om het fruit langer te kunnen bewaren. De trossen worden van de struiken afgeknipt en op plastic in de zon te drogen gelegd. De druif krimpt en laat los van de steel door de daling van het vochtgehalte. Ook wordt de druif tijdens het drogen donkerder van kleur. De blanke en blauwe rozijn worden van dezelfde gele druiven gemaakt. De blanke rozijn ontstaat doordat de druif tijdens het drogen in een zoutmengsel wordt gelegd. Hierdoor ontstaan kleine barstjes in het vel, wat het droogproces verkort, met een lichtere kleur als gevolg. Na het drogen worden de rozijnen gewassen en ontdaan van steeltjes en steentjes.

Rozijnen zijn een gezond tussendoortje, mits met mate geconsumeerd. Ze bevatten namelijk een grote hoeveelheid koolhydraten (75,5 g/100g). Door de aanwezige druivensuikers zorgen ze wel voor onmiddellijke energie. Daarnaast bevatten ze veel voedingsvezels en kalium. Vezels zijn goed voor de stoelgang en geven snel een verzadigd gevoel. Kalium levert een positieve bijdrage aan de bot opbouw en de verlaging van de bloeddruk. Ook zorgt het voor een goede geleiding van de zenuwprikkels en het samentrekken van de spieren.